儒组词14个, 其中儒开头的词语10个, 儒结尾的词语1个, 儒在中间的词语3个
儒 [ rú ]1.(形声。从人, 需声。本义: 术士)。2.同本义。春秋时从巫、史、祝、卜中分化出来的、熟悉诗书礼乐而为贵族服务的人。3.儒生。中国哲学家孔子的门徒、学生; 孔子学说的信徒。4.旧时对学者或读书人的称呼。5.懦弱。6.愚昧无知的。7.缓慢。 [更多解释]
rú xiāng
rú shū
rú rén
rú xiān
rú xiá
rú lǚ
rú jùn
rú xiū
rú rú
rú ér
rú dǎng
rú guān
rú diǎn
rú huà
rú yī
rú bó
rú hòu
rú shǐ
shì rú
yè rú
zhū rú
xiá rú
lǐ rú
tōu rú
pì rú
xiān rú
bā rú
jiān rú
bó xué hóng rú
míng rú
míng shì sù rú
jūn zi rú
wěn rú
shèng rú
kēng rú
wài rú
yī dài rú zōng
sān rú
jiǔ rú shí gài
zhū rǔ yī jié
zhū rú zhèng
zhū rú sù
zhū rǔ guān xì
rú yè
rú jiā jīng shū
rú lín zhàng rén
rú yǎ fēng liú
sù xué jiù rú
jū jū rú rú
fén shū kēng rú
fén diǎn kēng rú
fán shū kēng rú
fán shū gāng rú
shuò xué tōng rú
shuò yàn míng rú
xué jiàn xiǎo rú
zhāng jù xiāo rú
lǎo shī sù rú
lǎo shǒu xiǔ rú
shé zhàn qún rú
tán xiào yǒu hóng rú
rú shì chéng lín
ō yī rú ér
ō yī rú nì
kēng rú fén shū
hóng rú shuò xué
dāng shì rú zōng
jū rú zhī lùn
wēn wén rú yǎ